Ο Λασσάνης Γεώργιος ήταν Λόγιος, φιλικός και πολιτικός (Κοζάνη 1793 – Αθήνα 1870). Μυήθηκε από τους πρώτους στη Φιλική Εταιρεία το 1818. στη Φιλική εταιρεία ο Λασσάνης πρόσφερε με ενθουσιασμό πολύτιμες υπηρεσίες, περιηγούμενος ρωσικές και βαλκανικές πόλεις και αποκαθιστώντας επαφή με διακεκριμένα στελέχη της πατριωτικής εκείνης οργάνωσης.
Ο ενθουσιασμός του προκάλεσε τις ανησυχίες άλλων μελών της Εταιρείας, αλλά τελικά η δράση του Κοζανίτη φιλικού δεν έγινε αφορμή παρεξηγήσεων και αντιδράσεων. Έρχεται σύντομα σε επαφή με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, ο οποίος γεφύρωσε τα χάσματα μεταξύ των μελών της Εταιρείας στην Οδησσό.
Τον Αύγουστο του 1820 ο Υψηλάντης έρχεται στην Οδησσό και διορίζει το Λασσάνη γραμματέα και υπασπιστή του. Αφού πέρασαν και οι δύο στο Ισμαΐλ της Βεσσαραβίας, κατέστρωσαν, από κοινού με άλλα στελέχη της Φιλικής, το σχέδιο της επανάστασης.
Ο Λασσάνης ανέλαβε να εξασφαλίσει την υποστήριξη του ηγεμόνα της Μολδαβίας Μιχαήλ Σούτσου, καθώς επίσης και να συντονίσει τις ενέργειες των ηγετών των ατάκτων Γεωργάκη Ολύμπιου, Περραιβού, Ιωάννη Φαρμάκη, Χριστόφορου Περραιβού, Σάββα Καμινάρη κλπ.
Ο Λασσάνης οργάνωσε τα «καπετανάτα» και συνέταξε τους στρατιωτικούς κανονισμούς των απελευθερωτικών σωμάτων, καθώς επίσης και την περίφημη προκήρυξη που απεύθυνε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, όταν πέρασε τον Προύθο, κηρύσσοντας την επανάσταση.
Ο Λασσάνης ακολούθησε τον αρχηγό του ως χιλίαρχος κατά τις συγκρούσεις των παραδουνάβιων ηγεμονιών και αργότερα στις φυλακές του Mangatz της Αυστρίας.
Επί Καποδίστρια κατέβηκε στην Ελλάδα και έλαβε μέρος στις επιχειρήσει της Πέτρας. Επί της βασιλείας του Όθωνα ανέλαβε διάφορα αξιώματα (υπουργός Οικονομικών το 1837, νομάρχης Αττικής κλπ.).